BÜYÜK İNSANLAR KÜÇÜK DERTLER
Bütünü görmek, büyük pastayı fark etmek, ufak şeylere kafa yormamak... Adına her ne derseniz deyin bu gibi yorumlara kapalıyım ben.
Senin yaşın daha kaç ki, hele bir büyü de bunların dert olmadığını öğren, bu da dert mi, hepsi gelir geçer... Bu gibi cümlelere de itibar etmiyorum. Eminim siz de bu gibi cümlelerden fazlasıyla üstünüze düşeni aldımışınızdır.
Ben, her insanın omuzlayabileceği kadar sıkıntıları ve dertleri olduğuna inandığım gibi her yaşa ve hayatın her dönemine göre de bunların değiştiğine inanıyorum.
4 yaşındaki bir çocuk için oyuncağını kaybetmek büyük bir sıkıntı, dert olduğu gibi 54 yaşındaki bir kişinin de ailesininden birisinin başına bir iş gelmesi büyük bir sıkıntı ve derttir. Burada önemli olan, kişilerin ne kadar sıkıntı yüklenebileceği (tahammül sınırı) ve içinde bulunduğu dertten sıkıntıdan ne kadar kurtulabileceğiyle alakalıdır.
Bundan dolayı insanların yahu bu da dert mi, sen bir de beni dinle demelerine anlam veremiyorum. Bir kişi için en çok sevdiği kalemini kaybetmesi büyük sıkıntı olabilir diğer bir kişi için ise maaşının geç yatması büyük bir sıkıntı olabilir.
Evet, yukarıda karşılaştırdığım iki şey birbiriyle alakasız ve tutarsız gibi duruyor olabilir ama kafamızı kaldırıp insanların üzüldüğü şeylere bakarsak bir çoğu bizim başımıza gelse üzülmeyeceğimizi düşünürüz. Ama bu onların üzülmediği anlamına gelmiyor.
Başta da dediğim gibi her ne sıkıntı dert olursa olsun insanların dertlerinin ve sıkıntılarının biraz olsun saygı hakettiğine inanıyorum. Ve dertlerin sıkıntıların insandan insana değiştiğine, bu göreceliğin dalga konusu veya rencide konusu olmaması gerektiğine inanıyorum.
Kim olursa olsun, derdi ne olursa olsun o kişiyi ve derdini küçümsememek gerek. Bir çözüm bulamazsan bile o derdi dinle. En azından karşında sana güvenip derdini anlatan ve kendisini anlamanı bekleyen kişinin güvenini boşa çıkarma. Hiç olmazsa yükünü hafifletirsin...
16.07.2017 Kayseri/Seyyid Burhaneddin
Senin yaşın daha kaç ki, hele bir büyü de bunların dert olmadığını öğren, bu da dert mi, hepsi gelir geçer... Bu gibi cümlelere de itibar etmiyorum. Eminim siz de bu gibi cümlelerden fazlasıyla üstünüze düşeni aldımışınızdır.
Ben, her insanın omuzlayabileceği kadar sıkıntıları ve dertleri olduğuna inandığım gibi her yaşa ve hayatın her dönemine göre de bunların değiştiğine inanıyorum.
4 yaşındaki bir çocuk için oyuncağını kaybetmek büyük bir sıkıntı, dert olduğu gibi 54 yaşındaki bir kişinin de ailesininden birisinin başına bir iş gelmesi büyük bir sıkıntı ve derttir. Burada önemli olan, kişilerin ne kadar sıkıntı yüklenebileceği (tahammül sınırı) ve içinde bulunduğu dertten sıkıntıdan ne kadar kurtulabileceğiyle alakalıdır.
Bundan dolayı insanların yahu bu da dert mi, sen bir de beni dinle demelerine anlam veremiyorum. Bir kişi için en çok sevdiği kalemini kaybetmesi büyük sıkıntı olabilir diğer bir kişi için ise maaşının geç yatması büyük bir sıkıntı olabilir.
Evet, yukarıda karşılaştırdığım iki şey birbiriyle alakasız ve tutarsız gibi duruyor olabilir ama kafamızı kaldırıp insanların üzüldüğü şeylere bakarsak bir çoğu bizim başımıza gelse üzülmeyeceğimizi düşünürüz. Ama bu onların üzülmediği anlamına gelmiyor.
Başta da dediğim gibi her ne sıkıntı dert olursa olsun insanların dertlerinin ve sıkıntılarının biraz olsun saygı hakettiğine inanıyorum. Ve dertlerin sıkıntıların insandan insana değiştiğine, bu göreceliğin dalga konusu veya rencide konusu olmaması gerektiğine inanıyorum.
Kim olursa olsun, derdi ne olursa olsun o kişiyi ve derdini küçümsememek gerek. Bir çözüm bulamazsan bile o derdi dinle. En azından karşında sana güvenip derdini anlatan ve kendisini anlamanı bekleyen kişinin güvenini boşa çıkarma. Hiç olmazsa yükünü hafifletirsin...
16.07.2017 Kayseri/Seyyid Burhaneddin
Yorumlar
Yorum Gönder